Foto op studentenkaart
Toen ik in Eindhoven studeerde, woonde ik in een keigezellig studentenhuis. Op een avond was er een feest bij vrienden. Iedereen was uitgenodigd op een schapenboerderij vlabij het dorpje Someren. Dat ligt ten zuid-oosten van Eindhoven. Na een lange fietstocht kwamen we op het feest aan. Het rook er heerlijk naar hooi. In die tijd was ik verzot op de geur van hooi. Ik zou het liefst iedere nacht in een hooiberg slapen.
Toen we tegen de ochtend weer naar Eindhoven gingen, haalde ik het in mijn hoofd om een hele hooibaal mee te nemen, gewoon achterop de fiets. Er lagen er zo veel, dat zou vast geen probleem zijn. Hij was eigenlijk te zwaar, maar hij moest mee, helemaal naar Eindhoven. Voor mijn hooibed! Vanwege de uitzonderlijke vracht en omdat we moe waren, besloten we om op de vluchtstrook van de snelweg te gaan fietsen. Dat was een veel kortere route. We reden aan de verkeerde kant, zodat we het verkeer beter in de gaten konden houden. Gelukkig waren er niet veel auto's op de weg en we bereikten de stad inderdaad een stuk sneller.
De hooibaal stond midden in mijn kamer, terwijl ik mijn dekbedhoes vulde met vers schapenboerderijhooi uit Someren en omstreken. Ik was gelukkig! Ik schatte in dat ik bij een wekelijkse hooiverversing zeker een half jaar met de baal kon doen. Fantastisch!
Een week later kwam ik erachter dat het hooi ging stinken en begon de hooibaal midden in mijn kamer me een beetje te irriteren. Ik ging mijn gewone dekbed weer gebruiken en de hooibaal ging naar het schuurtje.
Maanden later was het Sinterklaas. Ik kreeg een dwergkonijn. Echt een absurd sinterklaaskado, maar ja, een levend dier doe je ook niet zo maar weg alsof het een hooibaal is, dus ik hield haar maar (het was een vrouwtje). Na een korte namenwedstrijd, besloot ik dat zij Medusa ging heten. En ik had voor minstens een jaar gratis hooi voor in haar hok!
Zo rook mijn kamer die winter alsnog naar hooi en natuur. Omdat ook dat te opdringerig werd en niet goed bij mijn studentikoze levensritme bleek te passen, ging mijn sinterklaaskado uiteindelijk met hok en hooi naar het dochtertje van een filosofiedocent. Medusa kreeg daar een echt gezin en zelf ook nog 7 kinderkonijnen.
